Sevdiğinin kolları, yavrunun kokusu ve anne-babanın kuytusu, sırala deseler sıralayamam bu hayatımdaki 3 önemli şeyi, yerlerini hiçbirşey dolduramaz bende, birbirlerinin yerini bile dolduramazlar, öyle önemliler. Bugün hepsi yolda, hem de hepsi şu anda bana biraz daha yaklaşıyorlar. Dualarım onlarla Allah hayırlısıyla/ sağlıkla bana kavuştursun onları diye. Ayrılalı çok olmadı ama nasıl özledim hepsini ayrı ayrı, burnumda tütüyorlar. Oysa bu planlar yapılırken oh diyordum şöyle kendimle kalacağım kaç gün ne güzel. Ama öyle değilmiş, geçmek bilmedi günler/geceler, koca akşamlar cnbce ve e2 karşısında vakit harcamakla geçti. Erken bile yatamadım, güya doya doya, uzun uzun uyuyacaktım, nerede ! Benim önceliklerim çoktan değişmiş te, haber verenim yokmuş. Tüm o hayhuy, yapma kızımlar, didişmeler, hayatımın tuzu biberi olmuş benim. Ben olduğum günleri özlediğimi düşünsem de bazı bazı, ben artık biz olmuşum anlaşılan.