Bu aralar sık sık ilk yattığımda hemen uyuyabildiğim halde gecenin herhangi bir saatinde uyanıveriyorum ve aklımda hep aynı soru oluyor. Bizi, beni, ailemi nasıl bir gelecek bekliyor. Kötü olasılıklar içimi buz gibi ediyor. Bilemezsin diyorum... Hayırlısını diliyorum.... Kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum.... Belli ki tüm yaşananlar kaygı seviyemi yükseltmiş ve kendimi güvende hissetmiyorum. Bu topraklar huzuru bile çok görüyor insana. Dünümüzü aldıkları yetmedi, yarınımızı aldılar o da yetmedi akıl sağlığımıza göz diktiler. Oysa tek istediğimiz insanca yaşamak...