Bu fotoğraf bir arkadaşımdan/ tanıdığımdan (ne diyeceğimi bilemedim çünkü arkadaş mıyız bilemiyorum; İstanbul' da yaşarken görüşürdük , sonra iletişimimiz koptu- nasıl hatırlamıyorum- sonra birden yine iletişime geçti ve başka bir şehre taşındığını söyledi, tekrar düzenli iletişimimiz başladı sonra iletişimde olmayı istemediğini hissettirdi - mesajlarıma cevap yazmadı, aradığımda arayacağım dedi ama aramadı- ben de saygı duydum; bilmediğim , anlatmak istemediği şeyler yaşıyordur dedim ve aradan 1,5 yıl geçince bana whatsuptan yazdı) geldi, öyle pat diye. Sonra mesaj; ilk kemoterapinin ardından... meme cea 27 Aralık ameliyat...ardından kemoterapi başladı haftaya 2. kür... Acil şifalar dilemekten başka ne diyeceğimi bilemedim; kelimelerin öyle kifayetsiz kaldığı bir noktada, tüm sözler anlamsız kaldı... İnsan bu illetin kendine veya çevresine hiç uğramayacağını sanıyor ama yaşla beraber görüyor ki her an herşey olabilir. Allah seni önce kızına sonra tüm sevdiklerine bağışlasın ....