Ana içeriğe atla

İLİÇ ERZİNCAN TÜRKİYE ANAGOLD - SSR MINING CANADA (ALTIN MADENCİLİĞİ - GOLD MINING)

Erzincan ili İliç ilçesi Çöpler Köyü mevkiinde, Anagold Madencilik San. ve Tic. A.Ş. tarafından işletilen altın madeninde meydana gelen felakette; Siyanür ile ayrıştırma yapılan yığın liç alanında meydana gelen göçük sebebiyle 9 madencimizin göçük altında kaldığı belirtiliyor ayrıca siyanür ve sülfirik asit içeriğine sahip, toksik ağır metal barındıran ve insan sağlığı için son derece tehlikeli olan atık yığının Fırat nehrine uzanan vadi boyunca yaklaşık 700-800 m hareket ettiği belirtildi. Yıllardır deprem riski, su kaynakları ve nehirlerin korunması bakımından bilimsel gerçeklere aykırı olarak Çevre ve Şehircilik Bakanlığı'nca ÇED Olumlu kararı verildiği, Proje sahasının Türkiye’nin en büyük su toplama havzasına sahip Fırat Nehri'ne sadece birkaç yüz metre uzaklıkta, Munzur dağları ekosistemi içerisinde bulunduğu, kirliliğin tüm ekosisteme ağır hasarlar vereceği; hava, su, toprağın ağır metaller ve kimyasallarca yavaş yavaş zehirleneceği” uyarısında bulunulduğu halde yetkililer 3 maymunu oynarak bu felaketler zincirinin meydan gelmesine sebep oldular. Ben artık gerçekten ne diyeceğimi bilemiyorum. Hükümetin ve ilgili bakanlıkların doğayı, insan zaaflarından koruması gerekirken biz bir avuç insan; doğayı, hükümetten ve ilgili bakanlıklardan korumaya çalışıyoruz. Milliyetçilik nutukları atarken kendilerinden geçen siyasetçilere soruyorum: Bu da vatan satmak değil mi?
Yukarıda gördüğünüz de benim küçük dünyamda deniz kirlenmesin diye kızartma sonrası yağları topladığım kavanozum. Lavaboya dökmeye içim elvermiyor. Biz gram gram iyileştirmeye çalışırken onlar tonlarca siyanürün nehre karışmasına sebep oldular. Hava kirledi, su kirlendi, toprak , o toprakta yetişen herşey ... En çok kızılması gereken, bunlara izin veren hükümetken şimdi günah keçisi sadece ANAGOLD ve SSR MINING firmaları oldu. Ben onların suçu yok demiyorum onlar da gerekli önlemleri almadıkları için suçlular. Ama onlar ne yaptı; kuralların işlemediği bir ülkede işlerine göre hareket ettiler, kontrol etmesi gerekenler de, kim bilir ne karşılığı; göz yumdular. Şimdi yok lisansı iptal edildi, yok borsada değeri düştü... Geçmiş olsun, hiçbir kıymeti yok... Bir sözüm de Kanada'da yaşayan Türklere; ben görmedim eğer yapıldıysa peşinen özür dilerim. Kanada bildiğim kadarı ile ifade özgürlüğünün yaşandığı bir ülke ve çoğu insanın gidiş sebebi bu. . Ve yıllar içinde çevremden bile bir çok kişinin gittiğini biliyorumBu olay karşısında da orada biraraya gelip protesto etmeyecekseniz, orada ki diasporanızın gücünü kullanmayacaksanız, ne zaman bir araya geleceksiniz? Tatillerde gelebileceğiniz bir ülke kalmayınca mı? In the disaster that occurred in the gold mine operated by Anagold Madencilik, in Çöpler Village, İliç district, Erzincan province; It is stated that 9 of miners were trapped under the rubble due to the collapse in the heap leaching area where cyanide separation was carried out. In addition, the waste pile, which contains cyanide and sulfuric acid, contains toxic heavy metals and is extremely dangerous for human health, moved approximately 700-800 m along the valley extending to the Euphrates River. For years it has been said; this permission was given by the Ministry of Environment and Urbanization without scientific facts; in terms of earthquake risk, water resources and rivers, and the Munzur Mountains ecosystem, Euphrates River, which has the largest water catchment basin in Turkiye. And tried to convince about this pollution will cause severe damage to the entire ecosystem; Although it was warned that "the air, water and soil will be slowly poisoned by heavy metals and chemicals", the authorities played the 3 monkeys and caused this chain of disasters to occur. I really don't know what to say more. While the government and relevant ministries should protect nature from human weaknesses, we; a handful of people; We are trying to protect nature from the government and relevant ministries. I ask the politicians who are very eager while giving nationalism speeches: Isn't it treason? What you see above is my jar in my little world where I collect the oils after frying to prevent the sea from getting dirty. I can't pour it down the sink. While we were trying to heal gram by gram, they caused tons of cyanide to mix with the river. The air is polluted, the water is polluted, the soil, everything that grows in that soil... Now the scapegoats are ANAGOLD and SSR MINING companies although we should be angry most with the government that allowed these. I am not saying they are not guilty, they are also guilty because they did not take the necessary precautions. But what did they do? They acted according to their business in a country where the rules did not work, and those who were supposed to control, who knows in what return; They turned a blind eye. Now its license has been revoked, its value has dropped in the stock market... Now; it is too late... And one word to the Turkish people who lives in Canada; I haven't seen it, I apologize in advance if it has been done. As far as I know, Canada is a country where freedom of expression is supported and this is the reason most people go there. I know that many people from Turkiye have left over the years. If you are not going to come together and protest against this incident, if you are not going to use the power of your diaspora there, when will you come together? When there is no country left to come for your holidays?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

babama - ode to my father -ode an meinen Vater

Çok düşündüm şöyle etkili bir giriş yapmak için. Ama ne yazsam eksik kaldı, duygumu anlatmaya yetmedi.... Ortadan gireyim o zaman. Ben büyürken, babam beni her istediğimi yapabileceğime inandırdı, hayatım boyunca şunu da yapamam diye hiçbir düşünce geçmedi aklımdan. Ne üniversite okuyacağım şehri kısıtladı, ne bölümü, hiçbir şeyi.... Babamdan hayır bunu yapamazsın hiç duymadım ben. Hatta üniversiteye gitmeden önce , söyle bir sohbetimiz var. Sana sigara içme diyemem çünkü ben içiyorum, ama sigaraya başlamasan kendine iyilik yaparsın...Zaten hiç merakım olmadı ve şimdiye kadar da tek nefesim yok. Hiçbir zaman da hayatta içmem demedim, hayatın ne getireceği hiç belli olmaz... Bazen aklıma türlü kötü senaryalor geliyor. Ya şöyle olursa ya böyle olursa diye ... O zamanlar da bile, içimi kaplayan sıkıntının yanında aklım, hemen çözüm yolları sermeye çalışıyor önüme. Korkma yaparsın bir şekilde diyor içimde ki ses... Sonunda yapamasam bile, beni yapabileceğime inandırdığın için sana...
Yorum Gönder
Devamı

Aforizmalar- aphorisms- aphorismen

Son dönemde aklımdan geçen kısa kısa cümleler; Bilinç düzeyi olarak, kendini gelişime kapatıp yaşamaya devam etmek (buna da ne kadar yaşamak denir ise); Hindistan'da ki kast sisteminin en alt seviyesinde (bilinç olarak) yaşama gibi olmaz mı? Bir olmamışlık hissi ile kıvranıp durmak... Kızımın aldığı kararların hatalı olduğunu görüyorum, bu yanlış diyorum ama vazgeçiremiyorum. Umarım çocuğumun hayatını, kendi eliyle yaşanması zor hale getirdiğini izlemek zorunda kalan ebeveynlerden biri olmam. Ne kadar sevseniz de, anneliği bile çocuğunuzun size çizdiği sınıra kadar yapabiliyorsunuz (büyüdüklerinde)... İnsanların birbiri ile bir sebepten ötürü tanıştığını düşünüyorum. Bu yüzden eğer elimize küçük te olsa bir fırsat geçtiğinde, yardımcı olmayı esirgemeyelim. Tabi sonrasında bunu unutmak koşulu ile, beklentiler bizi zehirlemesin diye ... Egomuz bizden eylem ister ve bu yorucudur. Ama hayat eylemsiz olmanızı da istemez, eylemsizliğinizi de yorar. Madem her türlü yorulacağ...
Yorum Gönder
Devamı

Kızıma Mektup

Bu ayki ödevlerimizden biri (geçen kış olduğu gibi yarım gün, evde sıkılmamak adına evimize yakın bir anaokuluna gidiyor kızım), anne ve babanın kızımızın sevdiğimiz yönlerini anlatacağımız bir mektup yazmak. Bu mektup arkadaşlarına okunacak, kendisi hakkındaki düşüncelerimizi arkadaşlarının yanında duymaktan mutlu olacağı vurgulanmış bu ödevi gönderirken. Anne baba olarak neler hissediyoruz, babasıyla aramızda neler konuşuyoruz onun hakkında, bunları içeren bir mektup yazmaya çalıştım, kızımıza ortak duygularımızı iletmeye çalıştım. Mektubum: Canım Kızımız, 05.06.2007 saat 22.23 te seni ilk kucağımıza aldığımızda bu minik güzeller güzeli kız gerçekten bizim kzımız mı diye sorduk birbirimize. 9 ay süren bir mucizeye şahit olmuştuk ve en büyük mucize de seni kollarımız arasına alabilmekti. O günden bu yana neredeyse 3.5 yıl geçti, bazan seni uyurken izliyoruz ve birbirimize tekrarlıyoruz şurada uyuyan melek bizim kızımız diye. Hergün şükrediyoruz sen bizimlesin, sağlıklısın ve m...
2 yorum
Devamı