Ana içeriğe atla

asabiydim

Geldi mi üstüste gelir ya o cinsten bir gündü işte, önce bu trafikte karşıya geçtim denetim için, sonra aynı trafikle geri döndüm. Eve uğradım kıza bir bakayım, havuz malzemelerini alayım diye, okulla ilgili fırtına koparmış yine, üstüne salonun ortasına bir kase cocopopslu sütü devirdi ve sakız diye tutturdu, ağlayarak yaptırmaya çalıştı, yapmadan çıktım evden, yapmadığıma benim yüreğim daha kırık ama öğrenmesi de gerekiyor herşeyin ağlayarak çözülemeyeceğini, ileride başkaları her ağladığında her istediğini yapmayacak ki ?

Sonra bankaya gittim, vize başvurusu için hesap özeti almaya, anlatıyorum gişedeki bey yardımcı olacağına işte onun adı bu, bunun adı şu diye bana ukalalık yapıyor, arkadaşım o terimleri bilsem bankacı olurum zaten ha bunu kendisine de söyledim sözümü esirgemeden, sen 8.5.3 maddesi ne biliyor musun, sen bilmiyorsun diye ben sana hava atıyor muyum ? Neyse işe yaradı bu tavrım yardımcı oldu bir takım evraklar verdi bana imzalı ve de kaşeli, bu vize işinin kendisine kılım zaten bir de böyle abik gubik insanlarla muhattap oluyorum iyicene geriliyorum. Ama diye buyurdu kendisi bir de bireysel hizmetlerden imzalı yazı alın, neyse sıramı oraya aktardı başladım beklemeye, bir taraftan da arabayı gözlüyorum, ha çektiler ha çekecekler, güvenlik elemanı demez mi merak etmeyin çekmezler, ceza yazıp giderler, oldu canım banka mı ödeyecek benim yerime ?

Faizler düştü ya herkes kredi alıyor zannımca ve bireysel hizmetlere 1 kişi koymuşlar 45 dakika bekledim tam bana sıra geldi uyanığın teki masaya yanaştı bir kötü baktım bertaraf ettim koltuğa geçtim, sonunda aldığım cevap bu yazıyı veririz ama 50 TL nizi alırız, hadi canım dedim yeter bana elimdeki çıktılar, bastım çıktım bankadan, ona işlem ücreti buna bilmem ne kesintisi, üstüne yıllık aidat Allah gözünüzü doyursun yani....

Neyse bindim arabaya döneceğim bizim sokağa sola yanaşıyorsun dönmek için ama benim yurdumun 2 servis şoförü sağdan kaynak yapmaya kalmasın mı bastım kornaya hem de ne basış 3 dakika filan, hayrettir utandılar yol verdiler, siz de basın arkadaşım böyle şoförlere korna, artık iyice tepkisiz olduk herşeyi kabullenir olduk, biz sustukça da tepemize çıkan çok oldu...

Böyle bir gergindim işte, sonra geldim oturdum bilgisyarın başına, şükür dedim, günlük dertleri hala dert edebiliyorum, ne mutlu bana, ama susmama konuunda kararım devam....

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

babama - ode to my father -ode an meinen Vater

Çok düşündüm şöyle etkili bir giriş yapmak için. Ama ne yazsam eksik kaldı, duygumu anlatmaya yetmedi.... Ortadan gireyim o zaman. Ben büyürken, babam beni her istediğimi yapabileceğime inandırdı, hayatım boyunca şunu da yapamam diye hiçbir düşünce geçmedi aklımdan. Ne üniversite okuyacağım şehri kısıtladı, ne bölümü, hiçbir şeyi.... Babamdan hayır bunu yapamazsın hiç duymadım ben. Hatta üniversiteye gitmeden önce , söyle bir sohbetimiz var. Sana sigara içme diyemem çünkü ben içiyorum, ama sigaraya başlamasan kendine iyilik yaparsın...Zaten hiç merakım olmadı ve şimdiye kadar da tek nefesim yok. Hiçbir zaman da hayatta içmem demedim, hayatın ne getireceği hiç belli olmaz... Bazen aklıma türlü kötü senaryalor geliyor. Ya şöyle olursa ya böyle olursa diye ... O zamanlar da bile, içimi kaplayan sıkıntının yanında aklım, hemen çözüm yolları sermeye çalışıyor önüme. Korkma yaparsın bir şekilde diyor içimde ki ses... Sonunda yapamasam bile, beni yapabileceğime inandırdığın için sana...

Aforizmalar- aphorisms- aphorismen

Son dönemde aklımdan geçen kısa kısa cümleler; Bilinç düzeyi olarak, kendini gelişime kapatıp yaşamaya devam etmek (buna da ne kadar yaşamak denir ise); Hindistan'da ki kast sisteminin en alt seviyesinde (bilinç olarak) yaşama gibi olmaz mı? Bir olmamışlık hissi ile kıvranıp durmak... Kızımın aldığı kararların hatalı olduğunu görüyorum, bu yanlış diyorum ama vazgeçiremiyorum. Umarım çocuğumun hayatını, kendi eliyle yaşanması zor hale getirdiğini izlemek zorunda kalan ebeveynlerden biri olmam. Ne kadar sevseniz de, anneliği bile çocuğunuzun size çizdiği sınıra kadar yapabiliyorsunuz (büyüdüklerinde)... İnsanların birbiri ile bir sebepten ötürü tanıştığını düşünüyorum. Bu yüzden eğer elimize küçük te olsa bir fırsat geçtiğinde, yardımcı olmayı esirgemeyelim. Tabi sonrasında bunu unutmak koşulu ile, beklentiler bizi zehirlemesin diye ... Egomuz bizden eylem ister ve bu yorucudur. Ama hayat eylemsiz olmanızı da istemez, eylemsizliğinizi de yorar. Madem her türlü yorulacağ...

Kızıma Mektup

Bu ayki ödevlerimizden biri (geçen kış olduğu gibi yarım gün, evde sıkılmamak adına evimize yakın bir anaokuluna gidiyor kızım), anne ve babanın kızımızın sevdiğimiz yönlerini anlatacağımız bir mektup yazmak. Bu mektup arkadaşlarına okunacak, kendisi hakkındaki düşüncelerimizi arkadaşlarının yanında duymaktan mutlu olacağı vurgulanmış bu ödevi gönderirken. Anne baba olarak neler hissediyoruz, babasıyla aramızda neler konuşuyoruz onun hakkında, bunları içeren bir mektup yazmaya çalıştım, kızımıza ortak duygularımızı iletmeye çalıştım. Mektubum: Canım Kızımız, 05.06.2007 saat 22.23 te seni ilk kucağımıza aldığımızda bu minik güzeller güzeli kız gerçekten bizim kzımız mı diye sorduk birbirimize. 9 ay süren bir mucizeye şahit olmuştuk ve en büyük mucize de seni kollarımız arasına alabilmekti. O günden bu yana neredeyse 3.5 yıl geçti, bazan seni uyurken izliyoruz ve birbirimize tekrarlıyoruz şurada uyuyan melek bizim kızımız diye. Hergün şükrediyoruz sen bizimlesin, sağlıklısın ve m...