Ana içeriğe atla

sonunda bu da oldu

Dayanamayacağım yazacağım, sabahtan beri aklımda eviriyorum çeviriyorum, oraya koyuyorum olmuyor, buraya koyuyorum tingildiyor, yazarsam belki rahatlarım.

Dün akşamüzeri kızı bakıcıdan devralıp biraz bahçede oynattım, hava kararmak üzere, başka bir bebeğin bakıcısı olduğunu bildiğim bi bayan gelip, annesi misiniz dedi, ben daha evet demeye kalmadan, işte kızınız benim baktığım kıza vurdu da falan demeye başladı, bende kızım arkadaşlara yapmıyorduk hani falan diyorum ( e zaten eline sağlık kızım iyi yapmışsın diyecek halim yok, pisikopat olmam lazım bunun için) ama yurdum insanı işte, alttan aldınız mı üste çıkmayı meziyet bilirler ya, bu arada kızım da anlatıyor işte çocuk heyecanlandı şöyledir böyledir diye, ay kızıma demesin mi uydurma, işte o zaman anladım bu zat insanlıktan anlamıyor ki daha önceden de vukuatı var aynı konuyla ilgili başka bir anne ile kavga etmişti kızın annesi (hah dedim bakıcı yuvarlanmış kendine göre anne bulmuş), durumu kavrayınca kusura bakmayın, ben çocuk meselesi yüzünden sizinle kavga edemeyeceğim dedim, aldım kızımı yürüdüm, ama akşamına da annesini kapıya bekledim açıkçası neyse ki gelmedi.

Bugün bakıcımızdan olayı detayları ile öğrendim, bizim kızın bir yelpazesi var, bunu alıp çıkmış dün oyun parkına, diğer kız elinden almaya kalkmış (şimdi ben kızıma ne kadar oyuncaklarını arkadaşlarınla paylaş desem de olmuyor işte çocuk vermek istemeyince vermiyor), bunu üzerine bizim kız iteklemiş, diğeri de bizim kızı itekleyince bu sefer bizim kız vurmuş. O noktada diğer bakıcı benim kızımın şımarık yetiştirildiğinden girip, hep böyle yapıyordan çıkmış. Neyse bizim bakıcımız da sağduyulu Allahtan büyütmeyin lütfen onlar çocuk demiş, konuyu kapatmış.

Hiç istemediğim şeyler listesi yap deseler, çocuk yüzünden kavga etmek ilk ona girer, ama biliyorum ben o anneyi beni bir yerde kıstırıp mutlaka kavga etmeye çalışacak, ben şimdi bunu düşününce içime afakanlar basıyor, dün resmen uyuyamadım bir süre. Bazan kendimi ona cevaplar yetişirmeye çalışırken buluyorum, sonra diyorum kendine gel, geçip gideceksin tabi ki o deliye laf anlatmaya mı kalkılır.

Bakalım karşılaşma ne zaman gerçekleşecek ?

Yorumlar

  1. UZAK16 Eylül 2010 14:02

    hey yarabbim isi gucu yok mu bu insanlarin ya.. resmen cocuklari bile egolarina alet ediyor bazi tipler.. cocuktan cocuk.. ama ben de yapiyorum o isi guzelim, oyle kafamin icinde biriyle kavga ediyorum yolda yururken filan iyi oluyor, butun hincini aliyor insan..sonra planladigin cevaplari unutma ama - bana hep olur :)

    YanıtlaSil
  2. derin16 Eylül 2010 22:32

    ne kadar planlasam da dut yemis bulbul olurum ben, elim ayagim titrer zaten, oyle kalakalirim :), henuz kistirmadi beni :)

    YanıtlaSil
  3. UZAK3 Ekim 2010 14:14

    bilmez miyim seni canim arkadasim.. neyse biz hep boyle kalalim..cocuklarimiz da boyle olsun. en onemlisi guzel insan olmak gunun sonunda bence.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

babama - ode to my father -ode an meinen Vater

Çok düşündüm şöyle etkili bir giriş yapmak için. Ama ne yazsam eksik kaldı, duygumu anlatmaya yetmedi.... Ortadan gireyim o zaman. Ben büyürken, babam beni her istediğimi yapabileceğime inandırdı, hayatım boyunca şunu da yapamam diye hiçbir düşünce geçmedi aklımdan. Ne üniversite okuyacağım şehri kısıtladı, ne bölümü, hiçbir şeyi.... Babamdan hayır bunu yapamazsın hiç duymadım ben. Hatta üniversiteye gitmeden önce , söyle bir sohbetimiz var. Sana sigara içme diyemem çünkü ben içiyorum, ama sigaraya başlamasan kendine iyilik yaparsın...Zaten hiç merakım olmadı ve şimdiye kadar da tek nefesim yok. Hiçbir zaman da hayatta içmem demedim, hayatın ne getireceği hiç belli olmaz... Bazen aklıma türlü kötü senaryalor geliyor. Ya şöyle olursa ya böyle olursa diye ... O zamanlar da bile, içimi kaplayan sıkıntının yanında aklım, hemen çözüm yolları sermeye çalışıyor önüme. Korkma yaparsın bir şekilde diyor içimde ki ses... Sonunda yapamasam bile, beni yapabileceğime inandırdığın için sana...
Yorum Gönder
Devamı

Aforizmalar- aphorisms- aphorismen

Son dönemde aklımdan geçen kısa kısa cümleler; Bilinç düzeyi olarak, kendini gelişime kapatıp yaşamaya devam etmek (buna da ne kadar yaşamak denir ise); Hindistan'da ki kast sisteminin en alt seviyesinde (bilinç olarak) yaşama gibi olmaz mı? Bir olmamışlık hissi ile kıvranıp durmak... Kızımın aldığı kararların hatalı olduğunu görüyorum, bu yanlış diyorum ama vazgeçiremiyorum. Umarım çocuğumun hayatını, kendi eliyle yaşanması zor hale getirdiğini izlemek zorunda kalan ebeveynlerden biri olmam. Ne kadar sevseniz de, anneliği bile çocuğunuzun size çizdiği sınıra kadar yapabiliyorsunuz (büyüdüklerinde)... İnsanların birbiri ile bir sebepten ötürü tanıştığını düşünüyorum. Bu yüzden eğer elimize küçük te olsa bir fırsat geçtiğinde, yardımcı olmayı esirgemeyelim. Tabi sonrasında bunu unutmak koşulu ile, beklentiler bizi zehirlemesin diye ... Egomuz bizden eylem ister ve bu yorucudur. Ama hayat eylemsiz olmanızı da istemez, eylemsizliğinizi de yorar. Madem her türlü yorulacağ...
Yorum Gönder
Devamı

Kızıma Mektup

Bu ayki ödevlerimizden biri (geçen kış olduğu gibi yarım gün, evde sıkılmamak adına evimize yakın bir anaokuluna gidiyor kızım), anne ve babanın kızımızın sevdiğimiz yönlerini anlatacağımız bir mektup yazmak. Bu mektup arkadaşlarına okunacak, kendisi hakkındaki düşüncelerimizi arkadaşlarının yanında duymaktan mutlu olacağı vurgulanmış bu ödevi gönderirken. Anne baba olarak neler hissediyoruz, babasıyla aramızda neler konuşuyoruz onun hakkında, bunları içeren bir mektup yazmaya çalıştım, kızımıza ortak duygularımızı iletmeye çalıştım. Mektubum: Canım Kızımız, 05.06.2007 saat 22.23 te seni ilk kucağımıza aldığımızda bu minik güzeller güzeli kız gerçekten bizim kzımız mı diye sorduk birbirimize. 9 ay süren bir mucizeye şahit olmuştuk ve en büyük mucize de seni kollarımız arasına alabilmekti. O günden bu yana neredeyse 3.5 yıl geçti, bazan seni uyurken izliyoruz ve birbirimize tekrarlıyoruz şurada uyuyan melek bizim kızımız diye. Hergün şükrediyoruz sen bizimlesin, sağlıklısın ve m...
2 yorum
Devamı