yasak günlerinden
İçimdeki black swan – 21.03.2011
Zor bir hafta geçirdim, kendimle mücadele ettim, içimdeki karanlık tarafla, bugün belki biraz huzur buldum, oluruna bıraktım, ama öyle de haklı buluyorum ki kendimi bilemiyorum, bu kadar haklı bulmak korkutuyor belki beni, diğer tarafın penceresinden bakınca nasıl göründüğüm, ahhh bilemiyorum.
Şirket bana bir araba verdi, benim ekibimde bir kız var o da gün içinde müşteri ziyaretine gitmesi gerekirse benim arabamı kullanacak buraya kadar ok. Geçen hafta Pazartesi 3 kişi eğitime gittik Ankara’ya, dönüş yolunda ben biraz araba kullandıktan sonra yorulunca arkaya geçip uyumak istedim, baya bir uyumuşum iyi geldi dinlenmişim, bu arada bu kız benim uyandığımın farkında değil bizim müdüre … Hanım’ın (ben oluyorum bu) bir sonraki gün denetimi olmadığında arabayı alabilir miyim eve gidip gelirken, hem … Hanım’ı da eve bırakıyorum çok hoşuna gidiyor (bakar mısınız yüce gönüllülüğe sırf kendini de düşünmüyor yani), benim evim işe çok yakın olduğu için ben ofise gidip gelirken arabayı kullanmıyorum, tamam bu isteği mantıklı aslında ama isteyiş biçimi arkadan iş çeviryor oluşu resmen benim inat damarımı kabarttı ve çok sinir oldum, geçen hafta 1-2 kere istedi arabayı ve vermedim ve bunu böyle yapmak beni rahatsız ediyor ama hakettiğini düşünüyorum, keşke gelip benden isteseydi ilk başta ?
Offf sinir harbi oldu resmen ve artık kendisiyle konuşmak bile istemiyorum, burada tabi bizim müdürün de basiretsizliği var, bir cevap vermedi ama … Hanım, olur dedi diyor, böyle yalan söyleyince beni iyice kızdırıyor, daha 6 ay olmadı hanımefendi işe başlayalı zaten de 2. işi toplasan 1,5 yıl iş deneyimi, evine araba ile gidip gelecek. Artık ne zannediyorsa kendini. Benim hatam tabi, yapamıyorum üstünlük taslayamıyorum, dünkü çocuk ta gelip kendini bir şey sanıyor, bakalım nereye varacak bu işin sonu….
Zor bir hafta geçirdim, kendimle mücadele ettim, içimdeki karanlık tarafla, bugün belki biraz huzur buldum, oluruna bıraktım, ama öyle de haklı buluyorum ki kendimi bilemiyorum, bu kadar haklı bulmak korkutuyor belki beni, diğer tarafın penceresinden bakınca nasıl göründüğüm, ahhh bilemiyorum.
Şirket bana bir araba verdi, benim ekibimde bir kız var o da gün içinde müşteri ziyaretine gitmesi gerekirse benim arabamı kullanacak buraya kadar ok. Geçen hafta Pazartesi 3 kişi eğitime gittik Ankara’ya, dönüş yolunda ben biraz araba kullandıktan sonra yorulunca arkaya geçip uyumak istedim, baya bir uyumuşum iyi geldi dinlenmişim, bu arada bu kız benim uyandığımın farkında değil bizim müdüre … Hanım’ın (ben oluyorum bu) bir sonraki gün denetimi olmadığında arabayı alabilir miyim eve gidip gelirken, hem … Hanım’ı da eve bırakıyorum çok hoşuna gidiyor (bakar mısınız yüce gönüllülüğe sırf kendini de düşünmüyor yani), benim evim işe çok yakın olduğu için ben ofise gidip gelirken arabayı kullanmıyorum, tamam bu isteği mantıklı aslında ama isteyiş biçimi arkadan iş çeviryor oluşu resmen benim inat damarımı kabarttı ve çok sinir oldum, geçen hafta 1-2 kere istedi arabayı ve vermedim ve bunu böyle yapmak beni rahatsız ediyor ama hakettiğini düşünüyorum, keşke gelip benden isteseydi ilk başta ?
Offf sinir harbi oldu resmen ve artık kendisiyle konuşmak bile istemiyorum, burada tabi bizim müdürün de basiretsizliği var, bir cevap vermedi ama … Hanım, olur dedi diyor, böyle yalan söyleyince beni iyice kızdırıyor, daha 6 ay olmadı hanımefendi işe başlayalı zaten de 2. işi toplasan 1,5 yıl iş deneyimi, evine araba ile gidip gelecek. Artık ne zannediyorsa kendini. Benim hatam tabi, yapamıyorum üstünlük taslayamıyorum, dünkü çocuk ta gelip kendini bir şey sanıyor, bakalım nereye varacak bu işin sonu….
Yorumlar
Yorum Gönder