Ana içeriğe atla

Tatil dönüşü

Evet çok güzel 2 haftalık bir tatil yaptım Ağustosun son 2 haftasında, ancak Eylül itinayla burnumdan getirildi. Sen misin 2 hafta tatile giden Eylül' de sürün de gör. Neyse ki koşturmaca bitti, Ekim' de biraz sakinlik ve 1 haftalık tatil beni bekliyor.

Bu arada neler mi oldu? Çitlembik okula başladı. 2007 li olduğu halde ay farkından 1. sınıf olmaktan yırttı. Yeni okul, erken yatma, sabah erkenden servis ile okula gitme, oydu buydu derken ilk hafta bir koşturmaca ve şaşkınlık evresinden sonra bu hafta her şey rayına oturdu.

Çitlembik yeniliklere uyum sağladı, okulunu sevdi ve mutlu. Eve yakın bir okulu seçmemizin en güzel tarafı sabah ilk ders saatine 10 dakika varken evden alınıyor ve ders çıkışından sonra en fazla 10 dakika sonra evde oluyor. ' İstanbul trafiği' mağduru olmadı küçücük yaşında (Servis sırasında ön sıramda olan ve Kartal da oturduğunu söyleyen hanıma çocuğunu 06:45 te evinden alınacağı söyleniyordu sabah 2 saati akşam 2 saati yollarda geçen bir çocuğun gel de okulu sevmesin, ve başarılı olmasını bekle).

Evle ilgili yazın başlattığımız projeyi tamamladık şimdi akşam tüm vaktimizi o alanda geçiriyoruz, daha önce ne yapıyorduk biz bu evde?

İşte böyle yuvarlanıp gidiyoruz. Sağlıklıyız çok şükür, huzurluyuz. Daha ne olsun ?

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kızıma Mektup

Bu ayki ödevlerimizden biri (geçen kış olduğu gibi yarım gün, evde sıkılmamak adına evimize yakın bir anaokuluna gidiyor kızım), anne ve babanın kızımızın sevdiğimiz yönlerini anlatacağımız bir mektup yazmak. Bu mektup arkadaşlarına okunacak, kendisi hakkındaki düşüncelerimizi arkadaşlarının yanında duymaktan mutlu olacağı vurgulanmış bu ödevi gönderirken. Anne baba olarak neler hissediyoruz, babasıyla aramızda neler konuşuyoruz onun hakkında, bunları içeren bir mektup yazmaya çalıştım, kızımıza ortak duygularımızı iletmeye çalıştım. Mektubum: Canım Kızımız, 05.06.2007 saat 22.23 te seni ilk kucağımıza aldığımızda bu minik güzeller güzeli kız gerçekten bizim kzımız mı diye sorduk birbirimize. 9 ay süren bir mucizeye şahit olmuştuk ve en büyük mucize de seni kollarımız arasına alabilmekti. O günden bu yana neredeyse 3.5 yıl geçti, bazan seni uyurken izliyoruz ve birbirimize tekrarlıyoruz şurada uyuyan melek bizim kızımız diye. Hergün şükrediyoruz sen bizimlesin, sağlıklısın ve m...
2 yorum
Devamı

Aforizmalar- aphorisms- aphorismen

Son dönemde aklımdan geçen kısa kısa cümleler; Bilinç düzeyi olarak, kendini gelişime kapatıp yaşamaya devam etmek (buna da ne kadar yaşamak denir ise); Hindistan'da ki kast sisteminin en alt seviyesinde (bilinç olarak) yaşama gibi olmaz mı? Bir olmamışlık hissi ile kıvranıp durmak... Kızımın aldığı kararların hatalı olduğunu görüyorum, bu yanlış diyorum ama vazgeçiremiyorum. Umarım çocuğumun hayatını, kendi eliyle yaşanması zor hale getirdiğini izlemek zorunda kalan ebeveynlerden biri olmam. Ne kadar sevseniz de, anneliği bile çocuğunuzun size çizdiği sınıra kadar yapabiliyorsunuz (büyüdüklerinde)... İnsanların birbiri ile bir sebepten ötürü tanıştığını düşünüyorum. Bu yüzden eğer elimize küçük te olsa bir fırsat geçtiğinde, yardımcı olmayı esirgemeyelim. Tabi sonrasında bunu unutmak koşulu ile, beklentiler bizi zehirlemesin diye ... Egomuz bizden eylem ister ve bu yorucudur. Ama hayat eylemsiz olmanızı da istemez, eylemsizliğinizi de yorar. Madem her türlü yorulacağ...
Yorum Gönder
Devamı

Annelik üzerine - about to be mother - im Begriff zu sein Mutter

Dün anneler günü olunca ve sabahtan biraz da kendimle kalınca, annelik üzerine düşündüm biraz... Ben kızımızı büyütürken yapılacaklar konusunda çok ısrar eden bir anne olmadım; bir şey yemek istemiyorsa başka bir şey önerdim, giymek istemediği şeyi zorla giydirmedim (bazen hiç olmayacak yerlere, hiç olmayacak kıyafetler ile gitmek isterdi , izin vermediğim oldu), o an yemek istemez ise sonra yersin dedim, gündüz uykusunu bırakmak istediğinde zorla uyutmadım ancak akşam uyku saati konusunda disiplinli olmaya çalıştım vb. Eşim, özellikle benim yemek konusunda ısrarcı olmamamı hep eleştirdi ve yemek konusunda (aslında her konuda) ısrarcı bir anne (bu benim annemin tam tersi bir annelik) ile büyüdüğü için; yemek yediren anneyi , şefkatli anne olarak kodladığından; bana zaman zaman şefkatli bir anne olmadığımı ima etti. Şaka ile karışık lakabımı Norveçli mürebbiye yaptı. Benim görüşüme göre ise bir çocuk annesi tarafından sevildiğini biliyor ise, yemekte ısrar etmiş, etmemiş; onu öyle y...
Yorum Gönder
Devamı