Ana içeriğe atla

Şarköy

Neydi hayat ? Biz planlar yaparken başımıza gelenlerdi. Ben denize veda ettiğimi düşünürken hayat beni denize doğru bir kez daha sürükledi. İyi de etti.

Bu sefer rotamız Şarköy'dü , uzun yıllar önce Erdek' te yüzdüğümü saymaz isek bu sefer İstanbul' a uzak Çanakkale boğazına yakın Marmara sularında kulaç atmak nasip oldu.

Şarköy gerçekten bakir kalmış bir yer, yolu biraz meşakkatli; virajlı ve tek yönlü ama manzarasına değer. Hele bir Uçmak Dere var ki adı üstünde Allah muhafaza uçabilirsiniz. Biz denemeye cesaret edemedik ancak yamaç paraşütü ile ünlü, tam adrenalin severler için bir yer.

Şarköy bir de üzüm ve şarapçılığı ile bilinen bir yer. Şu sıralar bağ bozumları devam ediyor. Sevilen, Melen ve benim adını şimdi hatırlayamadığım bir çok markanın fabrikası Şarköy civarında yer almakta. Fabrikalarına gidip hem çeşitli şarapları daha ucuza alma, hem de Marmara manzaralı teraslarında çeşitli şarapları tatma keyfini yaşayabilirsiniz.

Biz gittiğimizde hava kapalı ve rüzgarlı idi ancak su ılık olduğu için oralara kadar gitmişken denize girmeden dönmedik. Dalgalar ile boğuşup yorulana kadar suda kaldık, çıkınca biraz üşüdük ancak hemen sarınıp sıcak duşlarımızı alınca denizin o iyileştirici etkisini bir kez daha gördük.

Pazar günü öğlen yemeği saatinden sonra yolcu yolunda gerek dedik ve çam ormanları arasında ki yolumuza koyulduk.



Ege Denizi' nde büyüyen biri olarak, Ege' yi her zaman tek geçerim; onun iyot kokusunu, berraklığını,  ... Bence deniz Ege ' dir.



 Şarköy' ü bahar aylarında doğaya bir kaçamak yapmak ve şaraplarından tatmak için öneririm.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kızıma Mektup

Bu ayki ödevlerimizden biri (geçen kış olduğu gibi yarım gün, evde sıkılmamak adına evimize yakın bir anaokuluna gidiyor kızım), anne ve babanın kızımızın sevdiğimiz yönlerini anlatacağımız bir mektup yazmak. Bu mektup arkadaşlarına okunacak, kendisi hakkındaki düşüncelerimizi arkadaşlarının yanında duymaktan mutlu olacağı vurgulanmış bu ödevi gönderirken. Anne baba olarak neler hissediyoruz, babasıyla aramızda neler konuşuyoruz onun hakkında, bunları içeren bir mektup yazmaya çalıştım, kızımıza ortak duygularımızı iletmeye çalıştım. Mektubum: Canım Kızımız, 05.06.2007 saat 22.23 te seni ilk kucağımıza aldığımızda bu minik güzeller güzeli kız gerçekten bizim kzımız mı diye sorduk birbirimize. 9 ay süren bir mucizeye şahit olmuştuk ve en büyük mucize de seni kollarımız arasına alabilmekti. O günden bu yana neredeyse 3.5 yıl geçti, bazan seni uyurken izliyoruz ve birbirimize tekrarlıyoruz şurada uyuyan melek bizim kızımız diye. Hergün şükrediyoruz sen bizimlesin, sağlıklısın ve m...
2 yorum
Devamı

Aforizmalar- aphorisms- aphorismen

Son dönemde aklımdan geçen kısa kısa cümleler; Bilinç düzeyi olarak, kendini gelişime kapatıp yaşamaya devam etmek (buna da ne kadar yaşamak denir ise); Hindistan'da ki kast sisteminin en alt seviyesinde (bilinç olarak) yaşama gibi olmaz mı? Bir olmamışlık hissi ile kıvranıp durmak... Kızımın aldığı kararların hatalı olduğunu görüyorum, bu yanlış diyorum ama vazgeçiremiyorum. Umarım çocuğumun hayatını, kendi eliyle yaşanması zor hale getirdiğini izlemek zorunda kalan ebeveynlerden biri olmam. Ne kadar sevseniz de, anneliği bile çocuğunuzun size çizdiği sınıra kadar yapabiliyorsunuz (büyüdüklerinde)... İnsanların birbiri ile bir sebepten ötürü tanıştığını düşünüyorum. Bu yüzden eğer elimize küçük te olsa bir fırsat geçtiğinde, yardımcı olmayı esirgemeyelim. Tabi sonrasında bunu unutmak koşulu ile, beklentiler bizi zehirlemesin diye ... Egomuz bizden eylem ister ve bu yorucudur. Ama hayat eylemsiz olmanızı da istemez, eylemsizliğinizi de yorar. Madem her türlü yorulacağ...
Yorum Gönder
Devamı

Annelik üzerine - about to be mother - im Begriff zu sein Mutter

Dün anneler günü olunca ve sabahtan biraz da kendimle kalınca, annelik üzerine düşündüm biraz... Ben kızımızı büyütürken yapılacaklar konusunda çok ısrar eden bir anne olmadım; bir şey yemek istemiyorsa başka bir şey önerdim, giymek istemediği şeyi zorla giydirmedim (bazen hiç olmayacak yerlere, hiç olmayacak kıyafetler ile gitmek isterdi , izin vermediğim oldu), o an yemek istemez ise sonra yersin dedim, gündüz uykusunu bırakmak istediğinde zorla uyutmadım ancak akşam uyku saati konusunda disiplinli olmaya çalıştım vb. Eşim, özellikle benim yemek konusunda ısrarcı olmamamı hep eleştirdi ve yemek konusunda (aslında her konuda) ısrarcı bir anne (bu benim annemin tam tersi bir annelik) ile büyüdüğü için; yemek yediren anneyi , şefkatli anne olarak kodladığından; bana zaman zaman şefkatli bir anne olmadığımı ima etti. Şaka ile karışık lakabımı Norveçli mürebbiye yaptı. Benim görüşüme göre ise bir çocuk annesi tarafından sevildiğini biliyor ise, yemekte ısrar etmiş, etmemiş; onu öyle y...
Yorum Gönder
Devamı