Daha çoooook görüp geçirmeliyim, daha çok badireler atlatmalıyım ben. Anladım çok toyum daha, daha hala küçük şeylerde gözüm. Yukardan sürekli işaret te geliyor, ama olmuyor işte anlamak istemeyince olmuyor.
İnsan neye titizlenir, neyi çok isterse, evren diyor ki bak yavrucuğum küçük şeyler bunlar, bunlarla oyalanma, biz sizleri böyle küçük şeylerle oyalanmanız için göndermedik , hayatın özünde keşfedilecek nice şeyler var iken bu maddi şeyler ile vakit geçirmek niye ?
Şöyle herşeyi oluruna bırakabilsek, belki kafamızda bu kadar evirip çevirmesek, herşey daha kolay olacak, su akıp kendi yolunu buluverecek ama yok bizler olduk ya; herşey istediğimiz gibi olmalı, didiklemeliyiz, planlamalıyız, sonucunu önceden öngörebilmeliyiz...
Oldu canım diyor evren, ders üstüne ders veriyor, burnumu defalarca sürtüyor yok efendim ben hala burnumun dikine gidiyorum, hayır konuşmaya gelince aklı başında insan gibi davranmayı da beceriyorum ama kendine söz geçirme konusunda niye başarılı olamıyorum, şu hayatta aslında hiç önemi olmayan şeyler neden aklımda daha da büyüyüp koca bir sorun yumağı haline geliyor, bazen uykularımı kaçırıyor.
İş mesela neden benim için bu kadar önemli, neden şu hayatı göreceli biraz daha rahat yaşamak için para kazanmada bir araç olarak göremiyorum? Neden olumsuz birşey geliştimi tüm hayatım kararmış gibi davranıyorum ? Ya gerçekten nedir ki sadece İŞ . Ya evren gerçekten eğit beni, şu iş mevzusuna zerre değer vermek istemiyorum. Böyle elimin kiri gibi olsun; olsun - olmasın, iyi-kötü olsun, az- yüksek maaşlı olsun, düşük-yüksek mevkiili olsun, ama benim umrum olmasın.
İnsan neye titizlenir, neyi çok isterse, evren diyor ki bak yavrucuğum küçük şeyler bunlar, bunlarla oyalanma, biz sizleri böyle küçük şeylerle oyalanmanız için göndermedik , hayatın özünde keşfedilecek nice şeyler var iken bu maddi şeyler ile vakit geçirmek niye ?
Şöyle herşeyi oluruna bırakabilsek, belki kafamızda bu kadar evirip çevirmesek, herşey daha kolay olacak, su akıp kendi yolunu buluverecek ama yok bizler olduk ya; herşey istediğimiz gibi olmalı, didiklemeliyiz, planlamalıyız, sonucunu önceden öngörebilmeliyiz...
Oldu canım diyor evren, ders üstüne ders veriyor, burnumu defalarca sürtüyor yok efendim ben hala burnumun dikine gidiyorum, hayır konuşmaya gelince aklı başında insan gibi davranmayı da beceriyorum ama kendine söz geçirme konusunda niye başarılı olamıyorum, şu hayatta aslında hiç önemi olmayan şeyler neden aklımda daha da büyüyüp koca bir sorun yumağı haline geliyor, bazen uykularımı kaçırıyor.
İş mesela neden benim için bu kadar önemli, neden şu hayatı göreceli biraz daha rahat yaşamak için para kazanmada bir araç olarak göremiyorum? Neden olumsuz birşey geliştimi tüm hayatım kararmış gibi davranıyorum ? Ya gerçekten nedir ki sadece İŞ . Ya evren gerçekten eğit beni, şu iş mevzusuna zerre değer vermek istemiyorum. Böyle elimin kiri gibi olsun; olsun - olmasın, iyi-kötü olsun, az- yüksek maaşlı olsun, düşük-yüksek mevkiili olsun, ama benim umrum olmasın.
Yorumlar
Yorum Gönder