Ana içeriğe atla

neler oluyor ?

Son dönem ülkemiz freni patlamış kamyon gibi yokuş aşağıya gidiyor, bugün yine 8 şehdimiz var ve yine Hakkari Çukurca' da.

Suriye'ye sabrımız tükendi deniyor, bıçak kemiğe dayanmış, ne oluyor Suriye bize ne yaptıda bıçak kemiğe dayandı, Irak' ta olanlar, Afganistan' da olanlar bizi rahatsız etmezken ? Dış işler bakanımız bu açıklamayı yapar yapmaz ABD dış işleri bakanlığı sözcüsü bir hanım Türkiye' yi anlıyoruz, aynı düşünüyoruz diye açıklama yaptı, komplo teorisi mi yapıyorum, başımızda ki insanlar nasıl olur bu olanları görmez diyorum, gelecekte olanlar açıkken nasıl bu olanları onaylar diyorum, neler oluyor, nereye gidiyoruz böyle bodoslama ?

Suriye'ye ile aramıza tampon bölge kurulacakmış, sen bu tampon bölgeyi Irak sınırına kursana önce orayı temizlesene, Irak' ta binlerce insan öldürülürken, kadınlara tecavüz edilirken, işkence videoları ortalıkta gezerken neden bu kadar sabırlıydınız o zaman?

Programlar izliyorum, birşeyler okuyorum, oralarda deniyor ki Suriye düşerse , Anadolu düşer....

Bu tampon bölge ileride ne olacak ? Kürt devletinin temelleri burada mı atılacak? İleride ülkemize ne olacak?
Gelecekte bizi çok karanlık günler bekliyor ve göz göre göre geliyor....

Bu sorularaın sorulması gereken günlerde biz neyle uğraşıyoruz peki, Arda Turan nereye transfer olmuş, Fenerbahçe' ye ne olacak ? Gündem bile isteye başka yönlere çekiliyor, halk sadece izin verilen haberlerden haber oluyor, gerçek gündemden bihaber yaşıyor....

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

babama - ode to my father -ode an meinen Vater

Çok düşündüm şöyle etkili bir giriş yapmak için. Ama ne yazsam eksik kaldı, duygumu anlatmaya yetmedi.... Ortadan gireyim o zaman. Ben büyürken, babam beni her istediğimi yapabileceğime inandırdı, hayatım boyunca şunu da yapamam diye hiçbir düşünce geçmedi aklımdan. Ne üniversite okuyacağım şehri kısıtladı, ne bölümü, hiçbir şeyi.... Babamdan hayır bunu yapamazsın hiç duymadım ben. Hatta üniversiteye gitmeden önce , söyle bir sohbetimiz var. Sana sigara içme diyemem çünkü ben içiyorum, ama sigaraya başlamasan kendine iyilik yaparsın...Zaten hiç merakım olmadı ve şimdiye kadar da tek nefesim yok. Hiçbir zaman da hayatta içmem demedim, hayatın ne getireceği hiç belli olmaz... Bazen aklıma türlü kötü senaryalor geliyor. Ya şöyle olursa ya böyle olursa diye ... O zamanlar da bile, içimi kaplayan sıkıntının yanında aklım, hemen çözüm yolları sermeye çalışıyor önüme. Korkma yaparsın bir şekilde diyor içimde ki ses... Sonunda yapamasam bile, beni yapabileceğime inandırdığın için sana...

Aforizmalar- aphorisms- aphorismen

Son dönemde aklımdan geçen kısa kısa cümleler; Bilinç düzeyi olarak, kendini gelişime kapatıp yaşamaya devam etmek (buna da ne kadar yaşamak denir ise); Hindistan'da ki kast sisteminin en alt seviyesinde (bilinç olarak) yaşama gibi olmaz mı? Bir olmamışlık hissi ile kıvranıp durmak... Kızımın aldığı kararların hatalı olduğunu görüyorum, bu yanlış diyorum ama vazgeçiremiyorum. Umarım çocuğumun hayatını, kendi eliyle yaşanması zor hale getirdiğini izlemek zorunda kalan ebeveynlerden biri olmam. Ne kadar sevseniz de, anneliği bile çocuğunuzun size çizdiği sınıra kadar yapabiliyorsunuz (büyüdüklerinde)... İnsanların birbiri ile bir sebepten ötürü tanıştığını düşünüyorum. Bu yüzden eğer elimize küçük te olsa bir fırsat geçtiğinde, yardımcı olmayı esirgemeyelim. Tabi sonrasında bunu unutmak koşulu ile, beklentiler bizi zehirlemesin diye ... Egomuz bizden eylem ister ve bu yorucudur. Ama hayat eylemsiz olmanızı da istemez, eylemsizliğinizi de yorar. Madem her türlü yorulacağ...

Kızıma Mektup

Bu ayki ödevlerimizden biri (geçen kış olduğu gibi yarım gün, evde sıkılmamak adına evimize yakın bir anaokuluna gidiyor kızım), anne ve babanın kızımızın sevdiğimiz yönlerini anlatacağımız bir mektup yazmak. Bu mektup arkadaşlarına okunacak, kendisi hakkındaki düşüncelerimizi arkadaşlarının yanında duymaktan mutlu olacağı vurgulanmış bu ödevi gönderirken. Anne baba olarak neler hissediyoruz, babasıyla aramızda neler konuşuyoruz onun hakkında, bunları içeren bir mektup yazmaya çalıştım, kızımıza ortak duygularımızı iletmeye çalıştım. Mektubum: Canım Kızımız, 05.06.2007 saat 22.23 te seni ilk kucağımıza aldığımızda bu minik güzeller güzeli kız gerçekten bizim kzımız mı diye sorduk birbirimize. 9 ay süren bir mucizeye şahit olmuştuk ve en büyük mucize de seni kollarımız arasına alabilmekti. O günden bu yana neredeyse 3.5 yıl geçti, bazan seni uyurken izliyoruz ve birbirimize tekrarlıyoruz şurada uyuyan melek bizim kızımız diye. Hergün şükrediyoruz sen bizimlesin, sağlıklısın ve m...