Geçenlerde daha çok soğuklar gelmemişken, güneş ısıtırken. Bir firma ziyareti dönüşünde, dışarıdan temiz hava gelsin diye camı da azıcık aralamışken. Arkada Mabel Matiz' den şarkılar, geçmiş dönemin muhasebesini yaparken ve şükür göz yaşları dökerken - yol haliyle - . Işıkta durmuş hem ağlayıp hem göz yaşlarımı silerken - dıt dıt - , derin derin düşünürken - dıt dıt -, yan tarafımdaki araba ısrarla dıt dıt yaparken ve sonunda kafamı döndürüp bakınca, bana boş ver işareti yapan bir çiftle karşılaşınca; ağlarken güldüm....
Bu ayki ödevlerimizden biri (geçen kış olduğu gibi yarım gün, evde sıkılmamak adına evimize yakın bir anaokuluna gidiyor kızım), anne ve babanın kızımızın sevdiğimiz yönlerini anlatacağımız bir mektup yazmak. Bu mektup arkadaşlarına okunacak, kendisi hakkındaki düşüncelerimizi arkadaşlarının yanında duymaktan mutlu olacağı vurgulanmış bu ödevi gönderirken. Anne baba olarak neler hissediyoruz, babasıyla aramızda neler konuşuyoruz onun hakkında, bunları içeren bir mektup yazmaya çalıştım, kızımıza ortak duygularımızı iletmeye çalıştım. Mektubum: Canım Kızımız, 05.06.2007 saat 22.23 te seni ilk kucağımıza aldığımızda bu minik güzeller güzeli kız gerçekten bizim kzımız mı diye sorduk birbirimize. 9 ay süren bir mucizeye şahit olmuştuk ve en büyük mucize de seni kollarımız arasına alabilmekti. O günden bu yana neredeyse 3.5 yıl geçti, bazan seni uyurken izliyoruz ve birbirimize tekrarlıyoruz şurada uyuyan melek bizim kızımız diye. Hergün şükrediyoruz sen bizimlesin, sağlıklısın ve m...
Yorumlar
Yorum Gönder