Dün anneler günü olunca ve sabahtan biraz da kendimle kalınca, annelik üzerine düşündüm biraz... Ben kızımızı büyütürken yapılacaklar konusunda çok ısrar eden bir anne olmadım; bir şey yemek istemiyorsa başka bir şey önerdim, giymek istemediği şeyi zorla giydirmedim (bazen hiç olmayacak yerlere, hiç olmayacak kıyafetler ile gitmek isterdi , izin vermediğim oldu), o an yemek istemez ise sonra yersin dedim, gündüz uykusunu bırakmak istediğinde zorla uyutmadım ancak akşam uyku saati konusunda disiplinli olmaya çalıştım vb. Eşim, özellikle benim yemek konusunda ısrarcı olmamamı hep eleştirdi ve yemek konusunda (aslında her konuda) ısrarcı bir anne (bu benim annemin tam tersi bir annelik) ile büyüdüğü için; yemek yediren anneyi , şefkatli anne olarak kodladığından; bana zaman zaman şefkatli bir anne olmadığımı ima etti. Şaka ile karışık lakabımı Norveçli mürebbiye yaptı. Benim görüşüme göre ise bir çocuk annesi tarafından sevildiğini biliyor ise, yemekte ısrar etmiş, etmemiş; onu öyle y...
Hakikaten ben de sorgular oldum bu haberlerle.. Allah'in Afganistanindan bu cocuklara ne.. Sehit oldular diyoruz ama o cocuklara ne ifade ediyor butun bunlar.. Hayatlari boyunca hep bir yanlari eksik olacak hem de tam bir hic ugruna.. ben de cok uzgunum gercekten ve artik herseyi sorguluyorum, askerlik, savas, sinirlar, milliyetler.. insanoglu artik bu tarz oyunlara gelmemeli ve daha baska bir yol bulmali.
YanıtlaSilAmerika' nın demokrasi götürdüğü yerlerden biri daha ....
YanıtlaSilO çocuklara asla anlatılamaz babalarının neden orada oldukları...
Bu aralar düşüncelerim karışık biraz, bu hayatta çok acı varmış gibi geliyor....
Biz insanoğlu daha fazlasını istemeye devam ettikçe daha da çok acı çekmeye devam edeceğiz...