Eşimin babasının hastalığı, kızın üniversite sınavı stresi derken yorgunuz ve eşimle aramız gerildi. Her evlilikte olur; tartışılır, çözülür ama dediği bir şey var ki aklımdan çıkmıyor... Geçen haftasonu benim üniversite arkadaşlarımdan birinin verdiği bir davete gitmek üzere yola çıktık. İlk konuştuğumuzda belki ben gelemem , babama gitmem gerekebilir dedi, ben de tamam ben tek te giderim, sorun değil dedim.Sonradan gelmeye karar verdi. Malum önce haftasonu trafiği, sonra park yeri, bir de arkadaşların, o evlerine ilk defa gittiğimizden, tam girişi anlayamadık tariften (yani ben tahmin ettim ve o yönde gitmeye başladım ama kendisi o şekilde olduğuna ikna olmadığı için boşuna ileri geri yaptık) ve yine gerilim... Sanki ben onu oraya zorla götürdüm, sanki trafiğin ve park yerinin sorumlusu benim.... Neyse dedim o gün tadımız kaçmasın, sonra konuşurum... Bir sonra ki gün yaptıklarını söylediğimde, bunun için mi laf ediyorsun? Bunda ne var? Bunda mesele edilecek ne var; seni arkadaş...
Hakikaten ben de sorgular oldum bu haberlerle.. Allah'in Afganistanindan bu cocuklara ne.. Sehit oldular diyoruz ama o cocuklara ne ifade ediyor butun bunlar.. Hayatlari boyunca hep bir yanlari eksik olacak hem de tam bir hic ugruna.. ben de cok uzgunum gercekten ve artik herseyi sorguluyorum, askerlik, savas, sinirlar, milliyetler.. insanoglu artik bu tarz oyunlara gelmemeli ve daha baska bir yol bulmali.
YanıtlaSilAmerika' nın demokrasi götürdüğü yerlerden biri daha ....
YanıtlaSilO çocuklara asla anlatılamaz babalarının neden orada oldukları...
Bu aralar düşüncelerim karışık biraz, bu hayatta çok acı varmış gibi geliyor....
Biz insanoğlu daha fazlasını istemeye devam ettikçe daha da çok acı çekmeye devam edeceğiz...