Dün kızımla oradan buradan kunuşurken, biliyor musun anne I. ya ne söyledim geçen dedi?
Ne söyledin kızım dedim?
Ben büyüyünce annem gibi bir anne ve ondan ötesi annem gibi bir insan olmak istiyorum.
Evet bazen dersler konusunda beni sıkıyorsun ama B. nin annesi gibi hiç umursamamanı da istemezdim dedi.
Ve dikkatinizi çekerim , bu cümleyi ergenliğinin zirvesini yaşadığı 16 yaşında söyledi.
Bir süre önce ki bir sohbetimizde de; küçük her çocuk anne babasını sever, önemli olan
büyüdüğünde de anne babanı insan olarak sevmeye devam edebilmektir demişti.
Ben daha ne isteyeyim?
Bu ayki ödevlerimizden biri (geçen kış olduğu gibi yarım gün, evde sıkılmamak adına evimize yakın bir anaokuluna gidiyor kızım), anne ve babanın kızımızın sevdiğimiz yönlerini anlatacağımız bir mektup yazmak. Bu mektup arkadaşlarına okunacak, kendisi hakkındaki düşüncelerimizi arkadaşlarının yanında duymaktan mutlu olacağı vurgulanmış bu ödevi gönderirken. Anne baba olarak neler hissediyoruz, babasıyla aramızda neler konuşuyoruz onun hakkında, bunları içeren bir mektup yazmaya çalıştım, kızımıza ortak duygularımızı iletmeye çalıştım. Mektubum: Canım Kızımız, 05.06.2007 saat 22.23 te seni ilk kucağımıza aldığımızda bu minik güzeller güzeli kız gerçekten bizim kzımız mı diye sorduk birbirimize. 9 ay süren bir mucizeye şahit olmuştuk ve en büyük mucize de seni kollarımız arasına alabilmekti. O günden bu yana neredeyse 3.5 yıl geçti, bazan seni uyurken izliyoruz ve birbirimize tekrarlıyoruz şurada uyuyan melek bizim kızımız diye. Hergün şükrediyoruz sen bizimlesin, sağlıklısın ve m...
Ne güzel. Büyüyünce isizn gibi olmak isteyen birisi :-)
YanıtlaSilkendi adıma mutlu oldum inkar edemem :), yine de kendi olsun ve bundan mutlu olsun isterim ...
Sil