Jack London'ın son okuduğum kitabı Martin Eden oldu. Diğer tüm kitapları gibi beni hayal kırıklığına uğratmadan hem keyif almamı hem de düşünmemi sağladı.
Özetleyecek olursak aşkı uğruna kendini eğitmeye ve yazar olmaya çalışan bir gencin, kendini geliştirdikçe eğitimli çevrelerde uğradığı hüsran. İnsanların eğitim ve kazanılan para konusunda ne kadar iki yüzlü olduklarını görmesi ile uğradığı hayal kırıklığı.
Kitap bittikten sonra, bir süre sindirme süreci gerekiyor bana, ne okudum ben diye kendi kendime düşünürken, standartlar ve yönetmelikler dünyasında çalışan biri olarak; üniversite eğitimi ve standartları bir anlamda birbirine benzettim.
Nasıl ki, standartlar bir işin yapılması için denenmiş ve doğrulanmış yöntemleri veriyor.Ama onu okumak ve uygun prosedür yazmak yetmiyor. Gerçekten özümsemek ve inanarak uygulamak gerekiyor. Üniversite eğitimi de öyle değil mi? İnsanın kendini istediği bir konuda eğitmesinin denenmiş en bilinen yolu ancak sadece okula gidip gelmek yetmiyor. O çevrenin yarattığı havayı solumak , algıları açmak ve düşünme/ yorumlama metodolojisi geliştirmek gerekiyor.
Yani gerekli mi? Evet, mümkünse iyi olur.
Onlarsız olur mu? Evet , zor olur, ama mümkün.
Yeterli mi? Kesinlikle, hayır.
The last book I read by Jack London was Martin Eden. It made me both enjoy and think without disappointing me like all his other books.
To summarize: The disappointment of a young man who tries to educate himself and become a writer for the sake of his love, in educated circles as he improves himself. Disappointment in seeing how hypocritical people are about education and money earned.
After finishing the book, I needed a period of digestion. While I was thinking to myself, "What have I read?", as someone who works in the world of standards and regulations; In a sense, I compared university education and standards to each other.
Just as standards give tried-and-true methods for doing a job. But reading it and writing down the appropriate procedure is not enough. It is necessary to truly internalize it and apply it with belief. Isn't university education the same? It is the most well-known way of educating oneself in a subject of one's choice, but just going to uni is not enough. It is necessary to breathe the air created by that environment, open perceptions and develop a thinking/interpretation methodology.
So is it necessary? Yes, it would be nice if possible.
Is it possible without them? Yes, it will be difficult, but it is possible.
Is it enough? No way.
Das letzte Buch, das ich von Jack London gelesen habe, war Martin Eden. Es hat mir Spaß gemacht und mich zum Nachdenken gebracht, ohne mich wie alle seine anderen Bücher zu enttäuschen.
Um es zusammenzufassen: Die Enttäuschung eines jungen Mannes, der um seiner Liebe willen versucht, sich weiterzubilden und Schriftsteller zu werden, in gebildeten Kreisen, während er sich weiterbildet. Enttäuschung darüber, wie heuchlerisch Menschen in Bezug auf Bildung und verdientes Geld sind.
Nachdem ich das Buch beendet hatte, brauchte ich eine Phase der Verdauung. Während ich mir dachte: „Was habe ich gelesen?“ als jemand, der in der Welt der Normen und Vorschriften arbeitet; In gewisser Weise habe ich die universitäre Ausbildung und die Standards miteinander verglichen.
So wie Standards bewährte Methoden für die Erledigung einer Aufgabe vorgeben. Aber es reicht nicht aus, es zu lesen und die entsprechende Vorgehensweise aufzuschreiben. Es ist notwendig, es wirklich zu verinnerlichen und mit Überzeugung anzuwenden. Ist Universitätsausbildung nicht dasselbe? Es ist die bekannteste Art, sich in einem Fach seiner Wahl weiterzubilden, aber der bloße Besuch einer Uni reicht nicht aus. Es ist notwendig, die durch diese Umgebung geschaffene Luft zu atmen, Wahrnehmungen zu öffnen und eine Denk-/Interpretationsmethodik zu entwickeln.
Ist es also notwendig? Ja, es wäre schön, wenn möglich.
Ist es ohne sie möglich? Ja, es wird schwierig sein, aber es ist möglich.
Reicht das? Auf keinen Fall.
Yorumlar
Yorum Gönder