Kızımın bugün sabah 10:00 da portfolyo sunumu vardı. Dün akşam dedim ki bu gece geç kalmadan yatalım, sabah erken kalkalım ve okula beraber gidelim. Yavrumun gözüne uyku girmemiş herhalde heyecandan sabah 06:30 da yatağın başına dikilmiş (ben duymadım), babası çok erken hadi yat ben seni saati gelince kaldırırım demiş ve bir daha yatmış sonra 08:00 e doğru yine kalkıp beni uyandırdı. Normalde sabahları teyzesine emdiği sütü burnundan getiren kız gitmiş, bambaşka bir kız gelmişti, teyzesi bile ah keşke hergün portfolyo sunumu olsa demekten kendini alamadı.
Kahvaltıyı beraber yaptık, hafta içi çok nadir yapabildiğimiz bir şey. Kızım ne zaman bir şey yemek istemese, karnım ağrıyor der, başta biraz panik yapsak ta artık yüz vermiyoruz. Yumurta çok kötü karnımı ağrıttı deyince, yumurta kötü bir şey olsa içinden o sevimli civcivler çıkar mı? lafını yapıştırdım, akabinde de içimden kendimi tebrik ettim. İşe yaradı ve yumurta bitirildi.
Babası bir toplantı nedeniyle gelemeyecekti ancak sonra toplantı iptal olunca o da geldi, babasının da geleceği haberini kahvaltı sofrasında alan kızımın gözlerinde ki gülüşü ve yüzünün aydınlanması görülmeye değerdi.
Kahvaltı sonrası hazırlanıp çıktık, okula varıca kızım önden sınıfına çıktı biz de son hazırlıklarını yapması için bekledik ve sonunda sınıfa çağrıldık. Kızım beni ve babasını arkadaşlarına, arkadaşlarını da tek tek bize tanıttı, yıl boyu yaptığı çalışmalardan seçtiklerini bize anlattı, arkadaşlarına patlak mısır oyunun oynattı (öğretmen olup) ve ellerim tombik tombik şarkısını hep birlikte söylediler.
Öyle güzel bir sabahtı ki kelimelere ne kadar uğraşsam tam dökemem. Sunum sonrası elimize bir dosya tutuşturdular; için de kızımın sorulan sorulara verdiği cevaplar ve hissettikleri var. Ofise gelip te fırsat bulunca tek tek okudum. Ve bir kez daha gördüm çocuğun ailenin aynası olduğunu. Seninle gurur duydum kızım (bunu sınıfta da söyledim kendisine) ve seni bu kadar sevgi dolu yetiştirebildiğimiz için kendimizle de gurur duydum canım kızım.
Kahvaltıyı beraber yaptık, hafta içi çok nadir yapabildiğimiz bir şey. Kızım ne zaman bir şey yemek istemese, karnım ağrıyor der, başta biraz panik yapsak ta artık yüz vermiyoruz. Yumurta çok kötü karnımı ağrıttı deyince, yumurta kötü bir şey olsa içinden o sevimli civcivler çıkar mı? lafını yapıştırdım, akabinde de içimden kendimi tebrik ettim. İşe yaradı ve yumurta bitirildi.
Babası bir toplantı nedeniyle gelemeyecekti ancak sonra toplantı iptal olunca o da geldi, babasının da geleceği haberini kahvaltı sofrasında alan kızımın gözlerinde ki gülüşü ve yüzünün aydınlanması görülmeye değerdi.
Kahvaltı sonrası hazırlanıp çıktık, okula varıca kızım önden sınıfına çıktı biz de son hazırlıklarını yapması için bekledik ve sonunda sınıfa çağrıldık. Kızım beni ve babasını arkadaşlarına, arkadaşlarını da tek tek bize tanıttı, yıl boyu yaptığı çalışmalardan seçtiklerini bize anlattı, arkadaşlarına patlak mısır oyunun oynattı (öğretmen olup) ve ellerim tombik tombik şarkısını hep birlikte söylediler.
Öyle güzel bir sabahtı ki kelimelere ne kadar uğraşsam tam dökemem. Sunum sonrası elimize bir dosya tutuşturdular; için de kızımın sorulan sorulara verdiği cevaplar ve hissettikleri var. Ofise gelip te fırsat bulunca tek tek okudum. Ve bir kez daha gördüm çocuğun ailenin aynası olduğunu. Seninle gurur duydum kızım (bunu sınıfta da söyledim kendisine) ve seni bu kadar sevgi dolu yetiştirebildiğimiz için kendimizle de gurur duydum canım kızım.
Yorumlar
Yorum Gönder